VENDA

I)

(-nda, -ndr), v.

1) to wend, turn (vendi S. aptr herinum);

v. sínum vegi, to wend ones way (hann vendir sínum vegi austr til landsenda);

2) to change, convert (guð vendi því ok sneri til góðs);

3) absol., to turn (þeir vendu þá á þat fjall, er kallat er Vazfell);

v. aptr, to return (vendi hann aptr sömu leið).

II)

(að), v. to change, alter (v. siðum sínum).

* * *

d, pret. venduðu, Edda i. 20 (pref.); [Ulf. ga-wandian = στρέφειν; A. S. wentan; Engl. wend; Germ. wenden; Dan. vende]:—to wend, turn, with dat.; vendi Sigurðr aptr herinum, Fms. viii. 152; venda sínum vegi, to wend one’s way, xi. 425; venda til hans allri hollustu, Mar.; venda góðvilja til e-s, Dipl. i. 2; venda ást ok vináttu, Sks. 741: with acc., venda bak móti e-m, Bret. 54; venda sína vináttu til e-s, Fms. ix. 51, v. l.; venda e-t til sín, Sks. 443 B.

2. to turn, change; Guð vendi því ok sneri til góðs, Stj. 239; um snúa ok venda, N. G. L. i. 349.

II. absol., venda aptr, to return, Hkr. i. 76; vendu þeir þá norðr aptr, Fms. vii. 301; jarl vendir nú aptr til Sjólanda með þetta fé, xi. 83; vendi hann aptr sömu leið, 359; vildi Agamemnon þá aptr venda með sínu liði til Gríklands, Bret. 84: fóru þaðan um nótt, vendu þá á þat fell er kallat er Vatnsfell, Fms. viii. 36; venda til hefnda við e-n, Ld. 244.

III. reflex., vendask um, Mar., MS. 671. 22.